Ένα κρίσιμο σταυροδρόμι γεωπολιτικών και στρατηγικών αποφάσεων

Του Σταμάτη Αστερίου

Συντονιστή της ΠαμΠειραϊκής οργάνωσης των:

Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ

Μέλος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος.

Αστερίου Σταμάτης

Είναι ατυχές όταν χώρες με ταυτόσημη εθνική, πολιτική και Ευρωπαϊκή πορεία όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, συνεχίζουν να ασκούν παθητική και στείρα πολιτική ακραίων συμβιβασμών και οπισθοχωρήσεων, έχοντας πληρώσει το βαρύ τίμημα της κατοχής του 40% της Κύπρου και την απώλεια εθνικής κυριαρχίας.

Η ηγεσία της Τουρκίας πλέον περνά από τα λόγια και τις απειλές στις μεθοδεύσεις για την δυνητική διχοτόμηση της Κύπρου και την τετελεσμένη αμφισβήτηση του διεθνούς δικαίου και διεθνών συνθηκών, όπως της Λωζάνης.

Οι πολιτικές ελίτ της χώρας δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται ότι με την μέχρι σήμερα στάση τους δεν «ακουγόμαστε» στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα να μην λαμβάνονται υπόψιν τα εθνικά μας συμφέροντα.

Σαν αποτέλεσμα οι σχεδιασμοί της Τουρκίας ξεδιπλώνονται πλέον σε κοινή θέα, που αν δεν υπάρξει σοβαρή αντίδραση θα οδηγήσουν σε τετελεσμένα.

Επί της ουσίας ξεκινά η διχοτόμηση της Κύπρου: Ανοίγει η Αμμόχωστος στο 3,5%, η περιοχή θα χαρακτηριστεί αποστρατιωτικοποιημένη και θα επιστραφούν οι περιουσίες στους ιδιοκτήτες τους μέσω της Επιτροπής που έχουν συστήσει στην Κύπρο, ΑΛΛΑ υπό τουρκική κατοχή αναγνωρίζοντας έμμεσα εθνική κυριαρχία στο ψευδοκράτος των κατεχόμενων.

Η θετική γεωπολιτική συγκυρία που διαμορφώνεται λόγω της τωρινής τουρκικής πορείας «αντίθετα» στους συμμάχους της (ΕΕ και ΗΠΑ), είναι μια εξαιρετική αλλά πρόσκαιρη ευκαιρία μας για σοβαρές κινήσεις, που θα αναγκάσουν τους εταίρους μας να μας πάρουν στα σοβαρά:

• Δημιουργία αεροπορικής βάσης στην Κύπρο με αναβάθμιση των Mirage που θα αποσύρει η χώρα μας

• Κοινή αγορά και κατασκευή φρεγατών κλπ από Ελλάδα και Κύπρο που δυνητικά μπορούν να επιτηρήσουν αποτελεσματικά την ανατολική Μεσόγειο.

• Ανακήρυξη ΑΟΖ Ελλάδας – Κύπρου

• Ολοκλήρωση ανακήρυξης ΑΟΖ με την Αίγυπτο

• Σοβαρές συμμαχίες με χώρες της περιοχής βάσει κοινών συμφερόντων

Οι εξορύξεις πετρελαίου παρότι συνδέονται με τα παραπάνω αποκλείονται λόγω της μεγάλης επικινδυνότητας τους.

Όμως μέχρι να πάμε στο 100% ΑΠΕ ποιο θα είναι το μεταβατικό καύσιμο;

Το φυσικό αέριο δεν μπορεί να απεμποληθεί στα πλαίσια ενός ακραίου περιβαλλοντικού δογματισμού ειδικά μετά την βίαιη και χωρίς σχέδιο απεξάρτηση μας από τον λιγνίτη. Το εισαγόμενο φυσικό αέριο που θα τον αντικαταστήσει μας κάνει πλέον ενεργειακά εξαρτημένους, αφαιρώντας παράλληλα ένα τεράστιο οικονομικό έσοδο που θα μπορούσαμε να έχουμε σαν χώρα, που η απώλεια του προστίθεται στο τεράστιο χρέος της χώρας, και βεβαίως στην οικονομική αιμορραγία των πολιτών.

Κάθε πολιτικό κόμμα έχει αρχές και κανόνες που είναι δομημένο, όμως επιβάλλεται να είναι διορατικό και συντεταγμένο με το μέλλον και την προστασία της χώρας που υπηρετεί, αλλιώς θα είναι μόνιμος παρίας και γραφικό. Τα προβλήματα θέλουν λύσεις και ρεαλισμό αντί για ευχολόγια, ειδικά τώρα που η υποτακτική κυβέρνηση Μητσοτάκη πάει να δέσει για τα καλά την χώρα στα γερμανικά συμφέροντα που είναι αντίθετα με τα δικά μας.

Το κείμενο εκφράζει καθαρά προσωπικές απόψεις.